بهارِ 95
پشت هر کوه بلند
سبزه زاریست پر از یاد خدا
و در آن باغ کسی میخواند:
که خدا هست دگر غصه چرا؟
آرزو دارم
خورشید رهایت نکند؛
غم صدایت نکند؛
ظلمت شام سیاهت نکند؛
و تو را از دل آنکس که دلت در تن اوست،
حضرت دوست جدایت نکند...
خنده از ته دل؛
گریه از سر شوق؛
روزگارت همه شاد...
سفره ات رنگارنگ؛
و تنی سالم و شاد
که بخندی مادام...
♥بهار مبارک♥